# 104 Hoe gaat het nu?

14-1-2016 We zijn inmiddels 13 dagen verder.. we praten veel maar ik hou me groot. Ik zit niet lekker in me vel.. Ik ben kortaf, niet vrolijk, en voel me gewoon enorm rot, het liefst zit ik dan ook met een deken op de bank.(waar ik me het liefst onder verstop), ik mag van mezelf niet meer huilen, dat heb ik 2 januari gedaan, en dus moest het ook klaar zijn. Ik probeer me groot te houden,maar dat uit zich totaal niet goed.^^^ Mijn vriend merkt het aan me en vraagt wat er is... Ik weet het niet... Ik weet niet  precies wat ik denk, wat ik voel , en wat ik eraan moet doen.. Ik geef toe dat ik verdriet heb... maar dat wil ik niet.. er is toch niks aan te veranderen...en ik breek... ik huil,huil en huil....


20-1-2016Het gaat goed met me..... wel ben ik erg emotioneel, ik kan om het kleinste dingetje gaan huilen.


Ik ben zo blij met mijn lieve vriend.. Ik weet niet wat ik zonder hem zou meoten.

468 x gelezen, 2

reacties (0)


  • Tweety24

    Gewoon toegeven aan je verdriet. Het is niet niets.

  • papillon89

    Ik wens je heel veel sterkte toe Het is niet niets hoor en zoals hieronder al eerder vermeld opkroppen heeft geen enkele zin je mag jezelf toestaan om te rouwen en verdriet te hebben

  • Estherelle88

    Het is niet niks.. je mag gewoon huilen.. sterker nog.. je moet gewoon huilen! Opkroppen heeft geen zin. Ik had na een jaar een gedicht gemaakt en een kaarsje gebrand om het af te sluiten.. maar eerlijk is eerlijk ik denk er nog wel aan.. bijna 2 jaar later nu... het is niet niks meid Xx

  • Ukkie-2

    Sterkte! Het is ook niet niks